In 1912 richtte mw. Hendrikse-Knapen de E.N.S.A.I.D. op. Alle vaardigheden die zij aan de Vakschool verwierf gebruikte zijn nu voor haar eigen naaischool. Deze was gevestigd aan de Heerenweg 44 te Utrecht boven de rijwielhandel van haar man.
Mw. Hendrikse-Knapen had een methode bedacht om patronen te maken, die voor elke maat gebruikt konden worden. Op een dik vel papier (eerst paars/blauw later bruin van kleur) was een basispatroon gedrukt. Waar de lijnen van het patroon van richting veranderden was steeds een rij gaatjes geponst met een cijfer (de maat) bij ieder gaatje. Het patroon werd op patroontekenpapier gelegd en door de gaatjes die bij een bepaalde maat horen werd steeds een punt op het onderliggende papier gezet; vervolgens werden alle punten met elkaar verbonden en het patroon op eigen maten staat op papier.
Voor het maken van al die gaatjes werd door de heer Hendrikse een apparaat gebouwd, waardoor een groot aantal vellen tegelijk geperforeerd konden worden. Zo ontstond de naam (Snel)apparaat en omdat mw. Hendrikse de apparaten op grote schaal wilde verspreiden ontstond de Eerste Nederlandse Snelapparaten Industrie, de ENSAID. De D werd alleen gebruikt om het woord af te maken. Later werd aan de D de betekenis ‘Dame met duif’ gegeven naar de afbeelding van deze dame in het ENSAID beeldmerk; dit beeldmerk werk als handelsmerk in 1920 wettig gedeponeerd.
In het totaal bestonden er 26 verschillende apparaten, van mouw tot directoire en van jongensbroek tot dameshoed. Op de apparaten werd octrooi aangevraagd en verkregen. Bij deze snelapparaten hoorde een Practische Handleiding tot het maatnemen, knippen en vervaardigen van alle voorkomende dames-, kinder- en jongenskleeding. De eerste 10 jaar werd enkel met de apparaten gewerkt. Mw. Hendrikse-Knapen leidde een aantal leraressen op en overal in het land werd door haar en de leraressen het werken met de apparaten gedemonstreerd.
Medio 1922 verhuisde mw. Hendikse met haar Mode-vakschool naar de Tolsteegsingel 54. Het huis aan de Tolsteegsingel werd door mw. Hendrikse-Knapen Het E.N.S.A.I.D. Instituut genoemd. Meisjes die bij haar de opleiding volgde konden er intern wonen. In het voorjaar van 1923 verscheen er een nieuw Leerboek voor Garneeren en Afwerken. Dit boek bevatte 73 gravures en 23 verschillende kleuren en kostte maar liefst fl. 3,00.
17 augustus 1925 richtte mw. Hendrikse-Knapen de Eerste Nederlandse Modevakschool Vereniging op. Ook zocht zij steeds meer de publiciteit. Er verschenen talloze advertenties in modevakbladen en in diverse kranten, zoals in het Utrechts Nieuwsblad, de Rijnbode, de Gelderlander, de Leidsche Courant, en het Leidsch Dagblad advertenties. Om kennis te maken met de ENSAID Modevakscholen organiseerde zij met grote regelmaat tentoonstellingen en demonstraties in heel het land. Er werden zelfs een aantal keren een tentoonstelling in de benedenzaal van Jaarbeurs gehouden.
Daarnaast kreeg mw. Hendrikse-Knapen bij Radio Huizen omstreeks 1928 een eigen radioprogramma, ‘Knipcursus per radio’ de teksten werden ingesproken door mej. Storck, de secretaresse en rechterhand van mw. Hendrikse-Knapen. Dit programma werd eerst uitgezonden door de KRO en later door de NCRV. Wat de nodige vruchten afwierp. In 1929 werd de 411e school geopend, in augustus 1932 kon de 500ste school geopend worden. Het aantal steeg gestaag in 1935 stond de teller op 600. In 1938 waren er 700 scholen. Er verschenen zelfs scholen in België en in Ned. Indië. De ENSAID methode was een groot succes. Veel dames gebruikten de lesstof voor zichzelf, maar ze gingen er ook mee lesgeven. In 1936 werden reeds meer dan 150.000 dames volgens de ENSAID methode opgeleid.
Later verschenen er losse boekjes met schriftelijke lessen voor bij de apparaten, met steeds twee lessen per boekje. De boekjes bevatten naast lessen ook garneringen en afwerkingen. Deze schriftelijke lessen werden gegeven voor huishoudelijk gebruik. Iedere maand kreeg men een nieuw boekje toegestuurd. De cursus voor huishoudelijk gebruik duurde ten hoogste één jaar. Als de cursus door een cursist in zijn geheel werd gevolgd, kreeg zij een getuigschrift van de Eerste Nederlandse Modevakschool Vereniging.
De diploma’s uit die tijd werden met veel kleur gedrukt met daarop de dame, nu zonder duif op haar arm maar met een palmtak in de hand. De vereniging nam eerst alleen examens af in Utrecht en in Den Haag. De examengelden waren nogal duur voor die tijd. Men betaalde bijv. voor Costumière fl. 5,00, voor Coupeuse fl. 7,00, en voor Lerares fl. 10,00.
In 1928 werd voorgesteld ook examens af te nemen in Maastricht, Breda en Zwolle. Later kwamen daar ook nog Roermond/Sittard en Hasselt (België) bij. In die tijd werden er 28 keer examens gehouden. Intussen verschenen er nieuwe boeken, zoals Lingerie en Ons Patronenboek en werden er steeds meer zelf patronen getekend. De apparaten zijn tot 1955 gebruikt. Voor de leraresopleiding zelfs nog langer. In juni 1978 werd er voor het laatst lerares examen gehouden waarbij de apparaten getoetst werden.
Gedurende de tweede wereldoorlog ging het lesgeven en adverteren gewoon door. Ook werden er examens gehouden, maar vergaderen was verboden en veel leraressen raakte in de oorlog hun spullen kwijt.
In 1948 werd op 15, 16 en 17 juli het 35-jarig jubileum van het E.N.S.A.I.D. Instituut en 25 jaar Secretariaat van de 1e Ned. Modevakschool Vereniging met een grote tentoonstelling in de Jaarbeurs te Utrecht gevierd. Er waren toen ruim 900 Modevak- en Kunstnijverheidsscholen. Dit aantal groeide nog door tot 999 in 1951.
In 1952 ging mw. Hendrikse-Buil zich bezighouden met het maken van nieuwe boeken voor de opleidingen, op de manier zoals we ze nu nog steeds kennen en kreeg zij een belangrijke rol bij het organiseren van examens. De heer Hendrikse maakte het leerplan voor de opleidingen systematische door het 10 vaks-systeem op te stellen. Bij deze 10 vakken behoorden een 20-tal lesboeken
In 1957 volgde mw. Hendrikse-Buil mw. Hendrikse-Knapen als directrice op. Zij gaf toen de nieuwe betekenis aan de ENSAID. De verklaring voor de letters werd als volgt vastgesteld; Eerste Nederlandse Stichting voor Activering en Instructie van Damesmodetechnieken. Was mw. Hendrikse-Knapen sterk in leiding geven en theoretisch. Mw. Hendrikse-Buil was praktisch, en hield van lesgeven.
In 1974 geeft mw. Hendrikse-Buil het “directie” stokje door aan haar dochter Mw. Van Dorst-Hendrikse. Ook nu vangt er een periode aan waarin de opleiding verbeterd moet worden evenals de boeken, waaruit blijkt dat iedere tijdsperiode zijn eigen eisen stelt. Niet alleen werden bijna alle boeken vernieuwd, ook de kwaliteit van de examens werd geleidelijk aan op een hoger niveau gebracht, waardoor de ENSAID landelijk een goede naam heeft gekregen.
1 januari 2006 Mw. Van Dorst- Hendrikse draagt de ENSAID over aan haar dochter Chantal. Chantal is hiermee de 4e generatie op rij die de directie voert van de ENSAID.
November 2009 verschijnt er naar jaren weer een compleet nieuw boek. Het ENSAID Hobbynaaiboek. Dit boek is bedoeld voor cursisten die wel graag zelf hun patronen tekenen, maar geen opleiding willen volgen. Het boek is een groeiboek.
